Terapia 

Diagnostyka psychologiczna
Każdy podopieczny Stowarzyszenia rozpoczynający terapię zostaje objęty diagnostyką psychologiczną, np. poprzez wykonanie testu PEP-R lub TTAP. Celem diagnostyki jest określenie poziomu funkcjonowania tej osoby, co pozwala wyznaczyć cele do dalszej pracy terapeutycznej. Cele wraz z opisem funkcjonowania zawarte są w Indywidualnym Planie Działania (IPD), tworzonym odrębnie dla każdego podopiecznego. W sytuacji, gdy stan funkcjonowania podopiecznego uniemożliwia mu wzięcie udziału w teście ba samym początku terapii, termin testu wyznacza się w najbliższym możliwym terminie.
Diagnostyka psychologiczna wykonywana jest zwykle raz w roku przez psychologa zatrudnionego w Stowarzyszeniu.

Terapia indywidualna
W  trakcie zajęć indywidualnych pracuje się nad zaburzonymi funkcjami podopiecznych. Usprawnia się motorykę małą i dużą, percepcję wzrokową, słuchową, kinestetyczną, funkcje poznawcze, a także pracuje się nad samodzielnością, usprawnianiem umiejętności społecznych, komunikacją, edukacją. Dla każdego z podopiecznych tworzony jest Indywidualny Plan Działania (IPD), uszczegółowiony raz na trzy miesiące w formie Indywidualnego Programu Terapii (IPT), zgodnie z którym odbywają się zajęcia. Plan ten zawiera cele krótkoterminowe oraz długoterminowe, które są realizowane w trakcie cotygodniowych zajęć oraz w życiu codziennym przez rodziców i opiekunów (według wskazówek i zaleceń terapeuty). Terapia każdego dziecka zaczyna się od stworzenia programu sekwencyjnego dla każdego dziecka indywidualnie. Jest on wykonywany przez rodziców co najmniej raz dziennie. Jest to zestaw krótkich ćwiczeń mających oddziaływać na każdy z zaburzonych zmysłów dziecka autystycznego (osoby z autyzmem w zaburzony sposób odbierają i przetwarzają bodźce zmysłowe z otoczenia, ich wadliwy układ nerwowy nie potrafi przetwarzać bodźców sensorycznych we właściwy sposób).
    Celem programu jest wyeliminowanie sensoryzmów (np. gryzienie dłoni, uderzanie głową o ścianę, kręcenie się w kółko, zatykanie uszu), które pochłaniają całą uwagę dziecka autystycznego i nie pozwalają mu się skupić na niczym innym, a następnie zmiana kierunku rozwoju dziecka, tak aby mogło ono być włączone do społeczeństwa. Terapia ta przygotowuje dziecko do innych terapii, jest etapem wstępnym i koniecznym, dziecko musi się „nauczyć” odbierać i przetwarzać bodźce z otoczenia dopiero wtedy, można przystąpić do wyrównywania rozległych braków rozwojowych.
    Program jest zmieniany co trzy miesiące. W jego trakcie niektóre ćwiczenia bywają weryfikowane, jeżeli wystąpi taka potrzeba.

Konsultacje z rodzicami
    Poza zajęciami indywidualnymi odbywają się również konsultacje z rodzicami w  trakcie których ustalane są ćwiczenia oraz zasady pracy w domu. W czasie konsultacji są również omawiane trudne zachowania, jest przekazywany program ćwiczeń sensorycznych – sekwencja oraz indywidualne zalecenia do pracy w domu (np. dotyczące sposobów komunikacji). Spotkania z rodzicami odbywają się co około trzy tygodnie oraz dodatkowo w przypadkach gdy pojawią się nagłe problemy z dzieckiem. Bez zaangażowania rodziców i ścisłej ich współpracy z specjalistą terapia traci sens, dlatego każda rodzina podpisuje ze stowarzyszeniem konktrakt okreslający warunki współpracy

     Dodatkowo odbywają się również spotkania konsultacyjne z nauczycielami, przedszkolankami lub innymi opiekunami, jeśli ci wyrażą zgodę. W trakcie spotkań omawiane są, podobnie jak z rodzicami sposoby pracy z dzieckiem, a także ewentualne problemy. Ważne jest to ponieważ ujednolicenie celów i sposobów terapii daje większą szansę na poprawę funkcjonowania osób z autyzmem.

***

Działanie realizowane przez Stowarzyszenie Pomocy Osobom Autystycznym „Dalej Razem” w ramach projektu Zielonogórski Ośrodek Diagnostyczno-Terapeutyczny dla Osób z Autyzmem III, współfinansowane ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.